Özet

Subaksiyel servikal travmalar C3-C7 arası servikal omurga yaralanmalarıdır ve servikal yaralanmaların büyük çoğunluğunu oluştururlar. Bu bölgenin travmalarında yaralanmanın oluş mekanizmasının anlaşılması tedavi açısından önemlidir. Tarihsel olarak birçok sınıflandırma sistemi önerilmiştir. En yaygın olarak kullanılan subaksiyel servikal omurgada yaralanma sınıflandırması sistemi (SLICS) cerrahi kararı vermede sıklıkla kullanılır. Stabil yaralanmalarda konservatif tedavi oldukça etkilidir. Rijit boyunluklar ve halo vest konservatif tedavide başlıca seçeneklerdir. Traksiyon ve kapalı redüksiyon dizilimi sağlamada etkilidir fakat travmatik disk hernisi varlığında kapalı redüksiyonun güvenliği tartışmalıdır ve öncesinde manyetik rezonans görüntüleme önerilir. İnstabil yaralanmalarda ve nörolojik defisit varlığı ana cerrahi endikasyonları oluşturur. Cerrahi tedavide amaç dizilimi sağlamak, nöral dekompresyonu sağlamak ve füzyon oluşturmaktır. Anterior, posterior ve kombine teknikler tanımlanmıştır. Hangi yaklaşımın seçilmesi gerektiği konusunda literatürde fikir birliği olmasa da, nöral basının yeri, posterior ligamentöz kompleks hasarı, faset kilitlenmesi varlığı ve cerrahın deneyimine göre hasta bazlı karar verilmesi önerilmiştir.

Özet