2Acıbadem Hastanesi, İstanbul Amaç: Servikal bölgede lateral masslara plak-rod uygulamasının cerrahi endikasyonlarını, uygulamasını ve komplikasyonlarını sunmaktır.
Yöntem: Servikal bölgede post-travmatik instabilite, tümör, dejeneratif ve iyatrojenik instabilite sebebiyle lateral masslara plak-rod uygulanan 22 olgu çalışmaya alındı. Olguların yaş ortalaması 42.3 olup, 17'si erkek 5'i kadındı. Olguların cerrahi endikasyonları, komplikasyonları ve takip sonuçları değerlendirildi.
Bulgular: Olguların 16'sı travmatik, 2'si dejeneratif, 2'si tümör, biri iyatrojenik ve biri romatoid artrittir. Vida uygulamasında Roy-Camille, Magerl ve An yöntemleri kullanıldı. Olguların 12'sinde plak, 10'unda rod sistemi tercih edildi. Olguların hiçbirinde ek nörolojik defisit ve nörovasküler yaralanma görülmedi. Ortalama takip süresi 26.4 aydır. Bir olguda sekizinci ayda vida sıyırması gözlendi. Postravmatik geç dönemde opere edilen iki olguda servikal aksın tekrar bozulması izlendi. Bu olgulardan birine posteriordan tel-kemik füzyon uygulandı, diğerine ise instabilite ve sinir dokusuna bası izlenmediğinden ek cerrahi tedavi önerilmedi. Seride stabilizasyon ve kemik füzyon oranı % 95 tir.
Sonuç: Lateral mass plak-rod uygulaması servikal instabilite ve geç dönemde gelişebilecek instabilitenin
Anahtar Kelimeler : Servikal instabilite, lateral mass, plaklama