PDF Benzer Makaleler Yazara Mail Gönder

Atatürk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Nöroşirürji Anabilim Dalı, Erzurum, Türkiye Meningiomlar, meningotelyal hücrelerden kaynaklanan ya da bu yönde farklılaşan tümörler olup adult yaş grubunda en sık rastlanılan neoplazmlar olarak bilinir. Çocukluk yaş grubunda meningiomlar çok nadir görülen tümörler olup, adult meningiomlardan farklı olarak, kendine özgü yerleşimi, klinik ve prognostik özellikleri mevcuttur. Pediatrik meningiomlar genellikle ilk dekatın sonu ve ikinci dekat başlarında ortaya çıkmaktadır. Her iki cinsiyette benzer sıklıkta görülmesi, adultlarla kıyaslandığında infratentoryal ve ventriküler yerleşim göstermesi özellikle dikkat çekicidir. Meningiomlar da kafa içinde yer kaplayan tüm lezyonlar gibi, tümörün lokalizasyonuna, büyüklüğüne, ve büyüme hızına bağlı belirti ve bulgular verir. Çocukluk çağı meningiomlarının yaklaşık %40'ı nörofibromatozis ile ilişkilidir. Yetişkinlerden farklı olarak çocuklarda malignite ve tekrarlama oranı yüksek olduğundan prognozu kötü bir tümördür. Meningiomların tedavisi, esas olarak cerrahi yöntemlerle kitlenin çıkarılmasıdır. Kitlenin total çıkarılması genellikle tam ve uzun dönem iyileşme sağlar. Küçük, asemptomatik meningiomlu hastalar tümör büyüyene ya da semptomatik olana kadar takip edilebilir. Ancak, cerrahi olarak tedavi edilen intrakranial meningiomlu çocuklarda uzun süreli prognoz beklenenden kötüdür. Prognostik kriterler; tümörün lokalizasyonu, patolojik derecesi, nörofibromatozisle birlikteliği, ve cerrahi olarak bütünüyle çıkarılmış olmasıdır. Çocukluk çağı meningiomlarıyla ilgili olarak literatürde yer alan kısıtlı olgu serileri yetersiz olup çok merkezli çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler : Çocukluk çağı, Meningiom