Özet
Sıklıkla trafik kazaları, yüksekten düşmeler ve spor yaralanmaları sonucunda oluşan subaksiyal servikal travmaların sıklığı, ilerleyen
teknoloji ve güncel yaşamdaki hızlı değişiklikler neticesinde giderek artmaktadır. Erken tanı ve zamanında uygun tedavi yaklaşımı,
mortalite ve morbiditeyi azaltan en önemli faktörlerdir. Dikkatli klinik ve radyografik değerlendirme yapılması ve şüphe endeksinin
yüksek tutulması gerekir. Omurganın mekanik stabilitesi, hastanın nörolojik durumu ve hastayla ilgili diğer faktörlerin göz önünde
bulundurulması, etkili bir tedavi için makul bir plan yapılmasına yardım eder. Cerrahi tedavide temel amaç olası muhtemel sekonder
yaralanmaların önlenmesi ile nörolojik düzelmeyi artırmaya çalışmaktır. Bası olan nöral elemanların dekompresyonu, stabil ağrısız
servikal omurganın sağlanması, mümkün olan en geniş aralıkta omurga hareketini koruyarak omurga diziliminin oluşturulması, geç
oluşabilecek instabilite ve deformitenin önlenmesi diğer cerrahi hedeflerdir. Cerrahi sonrası erken mobilizasyon ve rehabilitasyonun
sağlanması uzun süreli immobilizasyonun getireceği morbidite ve mortalitenin azalmasına yardımcı olmaktadır. Ciddi nörolojik hasar,
kalıcı sakatlıklar, ekonomik ve sosyal kayıplara neden olabilen bu tip travmaların azaltılabilmesi için acil servise gelen bilinci kapalı
her hastada, aksi ispat edilene kadar servikal yaralanmadan şüphelenilmeli ve güncel tedavi algoritmaları uygulanmalıdır.
