Özet
Torakolomber bileşke kırıkları T10-L2 vertebralarını içine alan kırıklardır. Tedavi algoritması oluşturulmasında torakolomber bileşke
kırığının stabilite ve instabilitesinin değerlendirilmesi önemlidir. Torakolomber bileşke kırıklarında Denis"in üçlü kolon teorisi; Orta
kolon dışında sadece anterior ve posterior kolonda kırık var ise stabil, bu kırıklarla beraber orta kolon kırığı da varsa instabil olarak
kabul edilir. Manyetik rezonans görüntüleme"de posterior ligaman hasarının varlığı instabilitenin göstergesi olarak kabul edilir ve
önem arz etmektedir. Genel görüş stabil olan torakolomber bileşke kırıklarında konservatif tedavi, instabil olan vertebra fraktürlerinde
cerrahi tedavidir. Cerrahi tedavi seçenekleri arasında enstrümantasyon sistemlerinin gelişmesinden dolayı en sık posterior
yaklaşım tercih edilmektedir ve 360 derece dekompresyon yapılmasına olanak sağlamaktadır. Fakat uygun hastalarda anterior ve
anterior-posterior yaklaşımlar uygulanmaktadır. Ağrı yönetiminin iyi yapılamaması, işe dönüş süresinin uzaması, enstrümantasyon
sistemlerinin gelişmesi, orteze uyum, komplikasyonlar, cerrahın tecrübesi konservatif tedavi seçeneğinden uzaklaştırmaktadır ve
bundan dolayıdır ki altın standart tedavi yaklaşımı standardize edilememiştir.
