Özet
Parkinson Hastalığının ilerleyen aşamalarında santral nöromodülasyon yöntemleri ile gündelik yaşam aktivitelerinde iyileşme sağlayan
motor semptomlarda azalma, diskinezide azalma, gün içinde diskinezisiz iyilik hâlinin süresinin uzamasını sağlamak mümkündür.
Derin Beyin Stimülasyonunun en iyi medikal tedaviye üstünlüğü, motor fluktuasyonları başlamış hasta grubunda net olarak ortaya
konulmuştur. Ancak aksiyel semptomların, denge kusurlarının, konuşma bozukluklarının baskın olduğu durumlarda başarısız
olunabileceği, dopamine belirgin yanıtlı semptomların veya tedaviye yanıtsız tremor yakınmalarının derin beyin stimülasyonundan
daha çok fayda göreceğinin bilinmesi gerekir. Bu nedenle fayda görecek hasta grubunun öngörülebilmesi çok önemlidir ve cerrahi
sonrası sonuçları direkt belirler. En iyi fayda görecek hasta grubunun, genç yaşta, dopamine iyi yanıtlı ekstraaksiyel semptomların
baskın olduğu, kognitif fonksiyonları korunmuş, motor fluktuasyonların gelişmesinden sonra kısa zaman geçmiş hasta grubu olduğu
söylenebilir. Fonksiyonel bir cerrahi yöntemi olduğundan dolayı, beklenen yaşam süresini düşüren belirgin komorbid hastalıkların
eşlik etmesi durumunda, ileri yaş grubunda, kontrolsüz psikiyatrik hastalık durumunda, sosyal uyumsuzluk ya da ileri demans
hastalığının eşlik etmesi durumlarında cerrahiden kaçınmak doğrudur.
