Özet
"Endoskopi" terimi ilk kez, Fransız ürolog Antonin Jean Desormeaux tarafından 1853"de kullanmış olup; literatürde ilk kayıtlı endoskopik
nöroşirürjikal girişim, 1904 yılında ürolog V. Darwin L"Espinasse"ın rijid bir pediatrik sistoskop ile iki hidrosefalik yenidoğanda yapmış
olduğu koroid pleksus koterizasyonudur. Yaygın olarak rijit veya fleksibl kapsamlar olarak sınıflandırılan çeşitli endoskop türleri vardır.
Çubuk mercek endoskopları olarak da adlandırılan rijit kapsamlar daha yaygın olarak kullanılır ve çeşitli boyutlarda ve şaft uzunlukları
mevcuttur. Fleksibl endoskoplar, esnek fiberoptik aydınlatmaya dayanır. Bu kapsamlar ayrıca enstrümantasyon için operatif kanallara
sahiptir ve transkraniyal endoskopik prosedürlerde kullanılır. Endoskopi"nin nöroşirürjide kullanım alanı her geçen gün artmaktadır.
İlk olarak hidrosefali tedavisinde kullanılmaya başlayan endoskopi; sonrasında kafa tabanı tümörlerinin cerrahisinde ve sonrasında
da spinal cerrahilerde kullanılmaya başlanmıştır. Günümüzde ise endoskopi beyin cerrahisinin tüm alanında kullanılmaktadır.
Endoskopinin nöroşirürjiye kattığı birçok kolaylığın yanı sıra, komplikasyonları çözümlemedeki güçlükleri pratik kullanımda karşımıza
çıkan en büyük sorundur. Ancak diğer cerrahi yöntemler ile karşılaştırıldığında günümüzde, nöroşirürji pratiğinde daha fazla yer
almaya başlamıştır.
