Özet
Çocukluk çağı kafa travmaları hâlen dünyanın en önemli halk sağlığı sorunlarından biri olarak karşımıza çıkmaktadır ve bu yaş
grubunun en sık görülen morbidite ve mortalite sebeplerinden biridir. Çocukların kafası yetişkinlere göre oransal olarak daha büyük
ve daha ağırdır, oksiput ile alın daha belirginken yüz kemikleri oransal olarak daha küçüktür. Pediatrik kafatası yetişkinden daha
esnektir bu sayede kırık olmaksızın daha fazla gücü absorbe edebilir, ancak bu durum kafatası, dura, subdural damarlar ve beyin
arasında kesme kuvvetini artırır. Çocuklar ayrıca yetişkinlere kıyasla daha zayıf boyna sahiptir bu da gövdeye gelen kuvvetler sonucu
başın daha fazla hareketine izin verir.Özellikle erişkine göre baş/vücut oranının fazlalığı, kafatası kemiklerinin inceliği nedeniyle
intrakraniyal yapıları korumadaki yetersizlik, yaralanma mekanizması ve uzun dönem prognozu en önemli farklardır.