Özet
Spinal enfeksiyonlar nöroşirürji pratiğinde sık görülen, tanı tedavisi bakımında birden çok kliniğinin beraber çalışması gereken
patolojilerindendir. Spinal enfeksiyonlar çoğunlukla bir anatomik kompartmanda sınırlı değildir ve çoğunlukla birden fazla lokalizasyon
ve segmenti tutmuş şekilde karşımıza çıkar. Mikroorganizmalar, en sık hematojen yayılım yoluyla omurgaya ulaşır. Bir diğer yayılma
yolu, omurgaya yakın bir enfeksiyon odağından olan yayılmalardır. Ameliyat esnasında veya lokal travmaya bağlı (cerrahi veya
yaralanma) mikroorganizmanın doğrudan ekilmesiyle de enfeksiyonlar gelişebilir. Spinal enfeksiyonların tedavisinde bölümler arası
koordinasyon çok önemlidir. Öncelikli olarak cerrahi prosedürü tedavinin bir parçası hâline getirmeden, cerrahi dışı prosedürlerle
etkeni üretmek ve tedavi etmek ön planda tutulmalıdır. Bu hastalarda medikal tedavide amaç, enfeksiyonun ortadan kaldırılması ve
ağrı tedavisi, omurga stabilitesini korumak, nörolojik fonksiyonların korunmasıdır. Konservatif tedavi başarısız hastalar, spinal stabilite
kaybı, spinal kanal basısına sebep olan durumlar, ilerleyen nörolojik defisitler, omurgada gelişen deformiteler cerrahi endikasyonlar
için başlıca kriterlerdir. Spinal enfeksiyonun durumu, vertebrada ve diğer yapılarda yapmış olduğu deformasyon gibi durumlara
bağlı olarak, cerrahi prosedür ve yaklaşımlar oldukça değişken olmakla birlikte, cerrahinin mantığı her zaman yeterli dekompresyon,
stabilizasyon, debridman yapılması, füzyonun sağlanmasıdır. Spinal enfeksiyonlar hakkında hazırladığımız bu yazıda, takip ve
tedavisi karmaşık olabilen bu patolojiler hakkında derleme yapmak ve olgu serisi ile literatüre katkı sağlamak amaçlanmaktadır.
