Özet
AMAÇ: Dejeneratif Servikal disk hastalığı, posterior longitudinal ligament osifikasyonu ön ve arka yaklaşım cerrahileri ile cerrahi yoldan tedavi edilebilmektedir. Anterior servikal ve posterior servikal yaklaşımlar kendi içinde avantajlarını ve dezavantajlarını barındırmaktadır. Çalışmamızda, dejeneratif servikal değişikliği olan 36 hasta değerlendirilmiştir.YÖNTEM ve GEREÇLER: Toplam 36 hasta 3 ayrı grupta incelenmiştir. 1. grup anterior servikal yaklaşım, 2. grup laminoplasti, 3. grup laminektomi yapılan grup. Tüm gruplarda ameliyat öncesi ve sonrası servikal lordoz açıları, spinal geometrik ölçümleri yapıldı.
BULGULAR: Spinal geometrik değerlendirme sonucuna göre toplam 36 hastanın 2'sinde kifotik bozukluk, 22'sinde servikal lordozda düzleşme, 12'sinde ise normal servikal lordoz saptandı. Postoperatif dönemde kifotik bozukluğu olan hastaların kifozu düzeldi ancak servikal lordoz sağlanamadı. Servikal lordoz açısı 1. grupta ameliyat öncesi ve sonrası dönemlerde istatistiksel olarak anlamlı olarak gelişme gösterdi. 2. ve 3. grupta ise servikal lordoz açılarında ameliyat öncesi ve sonrası dönemler arasında fark görülmedi. 1. grupta motor kuvvet muayenesi istatiksel anlamlılık gösterir şekilde daha iyi değerlendirildi.
SONUÇ: Laminoplasti ve laminektomi+ lateral mas vidalaması yapılan hastalarda erken dönemde servikal lordoz açılarında değişiklik olmaz iken, anterior yaklaşım yapılan hastalarda ameliyat sonrası servikal lordoz açısı artış göstermekte ve hastaların klinik bulguları çok daha fazla düzelme göstermektedir.