2S.B. Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Patoloji Bölümü, Ankara, Türkiye
3S.B. Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Radyoloji Bölümü, Ankara, Türkiye
Özet
AMAÇ: 1999–2010 yılları arasında intrakranial menenjiom tanısı alan 56 hasta geriye dönük olarak incelenerek klinik, patolojik, radyolojik bilgileri tartışıldı.YÖNTEM ve GEREÇ: Olguların yaş, cins, semptomları, tümör lokalizasyonları ve histopatolojik tanıları değerlendirildi.
BULGULAR: Olguların 41 (%73.3)'i kadın, 15 (%26.7)'i erkek olup, yaş aralığı 21-75 olarak saptandı. Sık görülen şikayet ve bulgular baş ağrısı 39 (%69.6), nöbet öyküsü 12 (%21.4) ve parezi 11 (%19.6) şeklindeydi. En sık yerleşim yerleri konvexite 28 (%50) ve parasagital bölge 16 (%28.5) olarak tespit edildi. Histolopatojik tiplemede sıklıkla %30.3 oranla meningotelyomatöz, %19.6 transisyonel, %12.5 fibroblastik ve % 10.7 oranla psammomatöz tip şeklindeydi.
SONUÇ: Tanı metotlarının gelişmesi ile intrakranial kitlelerin erken tanınmaları ve özellikle benign olanlarında tam tedavi şansı mevcuttur. Menengioma tedavisinde karar tümör büyüklüğü ve semptomlara bağlıdır. Asemptomatik menenjiomlarda, özellikle yaşlı hastalarda ve yüksek operasyon riski taşıyan kafa tabanı tümörlerinde gözlem uygundur. 3. ayda MR, sonrasında 6 ay ve daha sonra yıllık takip önerilir. Genç hastalarda ve non-kalsifiye tümörlerde daha yüksek büyüme oranı nedeniyle tedavi düşünülmelidir.