Özet

Kortikal displazi (KD), cerrahi tedavi uygulanan ilaca dirençli epilepsi hastalarında en sık saptanan histopatolojik tanılardan biridir; çocukluk çağı populasyonunda ise güncel tüm serilerde en sık saptanan histopatolojik bulgudur. Genellikle histopatolojik özelliklerine göre sınıfl andırılan KD tipleri, epileptik nöbetlerin ortaya çıkış yaşı, radyolojik bulgular ve lezyonun yerleşim yeri açısından farklılıklar gösterirler.

KD hastalarının cerrahi öncesi değerlendirmesi, hiç bir inceleme yönteminin mutlak doğru lokalizasyonu sağlayamaması sebebiyle güçlükler içermektedir. Bu incelemelerden, interiktal skalp EEG %48, iktal skalp EEG %68, manyetik resonans (MR) %66 ve fl uorodeoxyglucose–positron emission tomografi (FDG-PET) %81 oranlarında KD’nin yerini saptayabilmektedir. Güncel serilerde, cerrahi sonrası dönemde %60’ın üzerinde nöbet kontrol oranları sağlanmaktadır.

Bu incelemede, farklı KD tipleri ele alınarak, cerrahi öncesi inceleme yöntemleri ve cerrahi tedavinin başarısı gözden geçirilmiştir.

Özet