Türk Nöroşirürji Dergisi 2024 , Vol 34 , Num 2
Spontan Gelişen veya Cerrahi Sonrası Spinal Enfeksiyonların Yönetimi: Literatür Taraması ve Olgu Serisi
Mehmet AKTOKLU1,Mehmet Orbay BIYIK1,Ali Rıza GÜVERCİN1,Ugur YAZAR1
1Karadeniz Teknik Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Nöroşirürji Anabilim Dalı, Trabzon, Türkiye DOI : 10.5137/1019-5157.TND.3308

Özet

Spinal enfeksiyonlar nöroşirürji pratiğinde sık görülen, tanı tedavisi bakımında birden çok kliniğinin beraber çalışması gereken patolojilerindendir. Spinal enfeksiyonlar çoğunlukla bir anatomik kompartmanda sınırlı değildir ve çoğunlukla birden fazla lokalizasyon ve segmenti tutmuş şekilde karşımıza çıkar. Mikroorganizmalar, en sık hematojen yayılım yoluyla omurgaya ulaşır. Bir diğer yayılma yolu, omurgaya yakın bir enfeksiyon odağından olan yayılmalardır. Ameliyat esnasında veya lokal travmaya bağlı (cerrahi veya yaralanma) mikroorganizmanın doğrudan ekilmesiyle de enfeksiyonlar gelişebilir. Spinal enfeksiyonların tedavisinde bölümler arası koordinasyon çok önemlidir. Öncelikli olarak cerrahi prosedürü tedavinin bir parçası hâline getirmeden, cerrahi dışı prosedürlerle etkeni üretmek ve tedavi etmek ön planda tutulmalıdır. Bu hastalarda medikal tedavide amaç, enfeksiyonun ortadan kaldırılması ve ağrı tedavisi, omurga stabilitesini korumak, nörolojik fonksiyonların korunmasıdır. Konservatif tedavi başarısız hastalar, spinal stabilite kaybı, spinal kanal basısına sebep olan durumlar, ilerleyen nörolojik defisitler, omurgada gelişen deformiteler cerrahi endikasyonlar için başlıca kriterlerdir. Spinal enfeksiyonun durumu, vertebrada ve diğer yapılarda yapmış olduğu deformasyon gibi durumlara bağlı olarak, cerrahi prosedür ve yaklaşımlar oldukça değişken olmakla birlikte, cerrahinin mantığı her zaman yeterli dekompresyon, stabilizasyon, debridman yapılması, füzyonun sağlanmasıdır. Spinal enfeksiyonlar hakkında hazırladığımız bu yazıda, takip ve tedavisi karmaşık olabilen bu patolojiler hakkında derleme yapmak ve olgu serisi ile literatüre katkı sağlamak amaçlanmaktadır.