Yöntem: Bu retrospektif çalışma 2012 ve 2020 yılları arasında Endovasküler, cerrahi, kombine veya Gamma Knife tedavileri uygulanan 15 hastayı içeriyordu. Hasta demografisi ve klinik özellikler, anjiyografik özellikler, tedavi modaliteleri, komplikasyonlar ve sonuçlar analiz edildi.

Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 40 ± 17 (aralık17-68) ve %68"i, erkek (11/15) idi. Ortalama GKS 11,5 ±3,9(aralık 4-15) iken %46,3 baş ağrısı, %53,7"si ise stupor /koma hali ile başvurdu. Tüm dAVF"ler kortikal venöz drenaja sahipti. 11(%73,3) hastada fistül Tentoryum yerleşimli idi ve en yaygın lokalizasyondu. Transvers(TS) ve Sigmoid sinüs(SS) yerleşimliler 3(%20) iken, 1(%6,7) hastada Foramen Magnum yerleşimli dAVF tespit edildi. dAVF"ler 16(%88,8) seans Transarteriyal(TA) yol ile 1"er (%5,5) seansta transvenöz(TV) ve TA+TV ile kapatıldı. 2(%14,2), hastaya cerrahi uygulandı. Tam kapanma sağlanamayan 1 hastada Gamma Knife tedavisi uygulandı. 1(%7,1) hasta mortal seyretti. Birinci yılda mRS 0-2 arasında olan hasta sayısı 9(%64,2) olarak tespit edilirken, 1. Yıl kontrol anjiografilerinde total kapanma %71 idi.

Sonuç: Posterior fossa kanamalarının ayırıcı tanısında, orta ve yaşlı yaş grubunda bile klinik durumu iyi ve saf hematom ile başvuran hastalarda çok nadir görülen bir antite olan dAVF"lerin ayırıcı tanısında akılda bulundurulmalıdır. Bu tür hastaların tedavisi, patolojik damar anatomisinin iyi anlaşılması ve uygun endovasküler tedavi yaklaşımları ile multidisipliner olarak güvenli ve etkin bir şekilde yapılabilir. Anahtar Kelimeler : Arteriyovenöz fistül Kanaması · Endovasküler tedavi · Embolizasyon · Posterior fossa