Türk Nöroşirürji Dergisi 2024 , Vol 34 , Num 1
Suboksipital Dekompresif Kraniektomi Yapılan Posterior Dolaşım Enfarktlı Hastalarda Mortalite ve Fonksiyonel Sonuca Etki Eden Faktörler
Gizem KIPER1,Tuğçe GÖR1,Turan KANDEMIR1
1Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Beyin ve Sinir Cerrahisi Anabilim Dalı, Eskişehir, Türkiye DOI : 10.5137/1019-5157.TND.3297

Özet

AMAÇ: Posterior dolaşım enfarktlarında cerrahi tedavinin endikasyonları, zamanlaması, cerrahi yöntem standartları ve uygun hastaların seçimi belirsizliğini korumaktadır. Suboksipital dekompresif kraniektomi (SDK) yapılan hastalarda kısa-uzun dönem fonksiyonel sonuçlar ile mortaliteye etki eden faktörleri araştırdık.

GEREÇ ve YÖNTEMLER: Posterior dolaşım enfarktı tanısıyla SDK yapılan hastaların demografik verileri, semptom-özgeçmişleri, nörolojik muayeneleri (başvuru, preoperatif, taburculuk ve 1 yıllık kontrolde Glasgow Koma Skalası (GKS) ve Modifiye Rankin Skalası (mRS) skoru), radyolojik verileri, eksternal ventriküler drenaj kateteri uygulanması, başvuru-nörolojik gerileme-cerrahi tedavi süreleri, hastanede yatış süresi derlenerek veriler mortalite ve fonksiyonel sonuca kısa-uzun dönem etkilerinin değerlendirilmesi amacıyla analiz edildi. İyi sonuç mRS 0-2, kötü sonuç mRS 3-6 kabul edildi.

BULGULAR: Mortalite grubunda hasta yaşı median 62, mortalite olmayan grupta 51 saptandı (p=0.04). Taburculukta iyi sonuç gösteren hastaların yaşı 45, kötü sonuç gösterenlerde 61 saptandı (p=0.004). 1 yıllık kontrolde iyi sonuç gösteren hastaların yaşı 46.5, kötü sonuç gösterenlerin 61 idi (p=0.01). Mortalite grubunda preoperatif GKS median 6.5, mortalite olmayan grupta 13 görüldü (p=0.04). Taburculukta iyi sonuç gösteren hastalarda preoperatif GKS 13, kötü sonuç gösteren hastalarda 7.5 görüldü (p=0.03). Mortalite ile hipertansiyon öyküsü ilişkili saptandı (p=0.007). Mortalite grubunda gerileme-cerrahi süresi median 9.5 saat, mortalite olmayan grupta 4 saat saptandı (p=0.04). Hayatta kalan hastalarda taburculuk ve 1 yıllık mRS kıyaslandığında iyileşme saptandı (p=0.026).

SONUÇ: Posterior dolaşım inmesinde mortaliteyi azaltmak amacıyla hipertansiyonun önlenmesi-etkin tedavisi sağlanmalıdır. Düşük mortalite ve iyi sonuç saptandığından düşük yaş grubundaki hastalar sıkı takip edilmelidir. GKS düşüşü olan hastalarda cerrahi belli değerler beklenmeden yapılmalıdır. Cerrahiye kadar geçen süre kısaltılmalıdır. Uzun dönem sonuçlar rehabilitasyon ile anlamlı iyileştirilebilmektedir.