Özet
Parkinson hastalığı, ilk kez 1817 yılında James Parkinson tarafından tanımlanan ve dünya üzerinde ikinci sıklıkla görülen
nörodejeneratif hastalıktır. En sık gözlenen motor semptomlar tremor, rijidite ve bradikinezi olduğu gibi, ayrıca bilişsel, davranışsal
ve otonomik şikayetler de Parkinson hastalığına eşlik edebilmektedir. Günümüzde Parkinson hastalığının motor semptomlarına
yönelik olarak derin beyin stimülasyonu subtalamik çekirdek, globus pallidus internus, talamusun ventral intermediate çekirdeği
ve pedunkülopontin çekirdeğe uygulanmaktadır. Bu bölümde parkinson hastalığı tedavisinde kullanılan derin beyin stimülasyonu
için hedef noktalarının anatomisi ve radyolojisi tartışılacaktır. Bu hedef noktalarının yerleşimleri, komşuluğundaki yapılar, birbirleri
arasındaki bağlantı yolaklarının ortaya konulması, amaçlanan etkilerin ve istenmeyen yan etkilerin nasıl ortaya çıkabileceğini
açıklayabilmektedir. İnce kesit nöroradyolojik görüntüleme ile de hedef noktaya en güvenilir yolla ulaşmak için yardımcı olacaktır.
