Özet
Tourette sendromu, ani, hızlı, tekrarlayıcı, ritmik olmayan ve stereotipik hareket ve vokalizasyonlar şeklinde tiklerle seyreden
çocukluk yaş grubunda görülen nöro-psikiyatrik bir bozukluktur. Tourette sendromu sıklıkla, bir ya da daha çok komorbid psikiyatrik
bozukluk ile beraber seyreder. Hastalarda geçerli tedavi, temel olarak davranışçı tedavi yaklaşımları ve farmakoterapiyi içermektedir.
Farmakoterapinin temel unsurları ?2 adrenarjik agonistler, dopamin antagonistleri, dopamine tüketiciler, benzodiazepinler, antiepileptikler
ve botulinum toksin enjeksiyonlarıdır. Konvansiyonel farmakolojik ve davranışçı tedaviye yanıt vermeyen ağır ve
refrakter olgularda derin beyin stimülasyonu endikasyonu gündeme gelmektedir. Araştırılan pek çok anatomik hedeften özellikle
medial talamus ve GPi umut vaad eden sonuçlar vermektedir. Özellikle GPi"nin hedeflendiği iyi seçilmiş olgularda Yale Global Tic
Severity Scale ile değerlendirilen tik skorlarında %50 civarında düşüş bildirilmektedir. Hasta grubunun heterojen olması ve eşlik
eden psikiyatrik sorunların çok farklı olması sebebiyle derin beyin stimülasyonu tedavisine cevap veren hasta grubunun tespitinde
ve farklı klinik özelliklerdeki hastalarda farklı anatomik hedef seçiminin daha iyi belirlenebilmesi için ileri araştırmalara gereksinim
duyulmaktadır.
